Kurdwanów Na Górce kolęda, Na Górce Q2nów Kurdwanów
[ Pobierz całość w formacie PDF ]Nr 5 (175)
Na Górce
16 grudnia 2012
NR 5 (175) 16 grudnia 2012
Z Szopek Trydenckich
fot. B.Grabowska
fot
fot
fot
fot
f
B
G
G
G
G
G
G
GG
r
abo
abo
abo
abo
ab
b
ab
b
ww
wsk
ws
sk
w
k
w
a
1
16 grudnia 2012
Na Górce
Nr 5 (175)
Kronika parafi i:
Parafi a Podwyższenia Krzyża Świętego
w Krakowie Kurdwanowie
ul. Witosa 9, 30-612 Kraków, tel.: 6544569, 6544720
październik i listopad 2012
Porządek nabożeństw
SAKRAMENT CHRZTU ŚW.
W NASZYM KOŚCIELE PRZYJĘLI:
Msze św.
W niedziele i święta (1stycznia - św. BOŻEJ RODZICIELKI, PONIEDZIAŁEK
WIELKANOCNY, 3 maja - NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY KRÓLOWEJ POLSKI,
BOŻE CIAŁO, 15 sierpnia - WNIEBOWZIĘCIE NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY,
1 listopada – WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH, BOŻE NARODZENIE i św. Szczepana):
7.00, 8.30, 10.00, 11.30, 13.00, 14.15, 17.00 i 19.00
(Od 1. października 2007r. w każdą niedzielę odbywa się msza św. o godz. 14.15
dla rodzin z małymi dziećmi z możliwością udzielenia sakramentu chrztu św.
)
Msze św. w dniu 6. stycznia w święto Objawienia Pańskiego
jak w każdą niedzielę
Zofi a Bochenek, Zuzanna Prusicka,
Filip Dziedzic, Jakub Jabłoński, Tymon Głód,
Agata Zborowska, Franciszek Kowalski,
Jakub Spytek, Magdalena Kiełbasa,
Jan Antosik, Filip Starobrat, Patryk Skałba,
Oliwia Sałdyk, Julia Krakowiak, Filip Wiśniowski,
Karol Weber, Maria Kamińska
POGRZEBY KATOLICKIE NASZYCH PARAFIAN:
2 LUTEGO-OFIAROWANIE PAŃSKIE, ŚRODA POPIELCOWA, DZIEŃ ZADUSZNY;
8 GRUDNIA-NIEPOKALANE POCZĘCIE NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
6.30, 7.15, 8.00,16.00, 17.00, 18.00,19.00
+ Anna Miłkowska, + Adam Przeginiak,
+ Adam Czopek, + Danuta Bielak,
+ Roman Wojas, + Władysław Fortuna,
+ Leszek Tesznar, + Józef Markielowski,
+ Urszula Ziętara, + Karol Cisak,
+ Józef Ocetkiewicz, + Janina Chełmecka,
+ Ryszard Chmiel, + Bogusława Siewierska
W dni powszednie:
6.30, 7.00, 18.00
W dni powszednie – w ferie i wakacje:
7.00, 18.00
W pierwsze piątki:
6.30, 7.00, 16.30, 18.00
Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy
- w każdą środę po Mszy św. wieczornej.
Adoracja Najświętszego Sakramentu
- w pierwszy czwartek miesiąca o godz.
18.30
Adoracja Najświętszego Sakramentu w kaplicy
- od poniedziałku do soboty w godz.
7.30 – 21.00
SAKRAMENT MAŁŻEŃSTWA:
Grzegorz Merynda i Elżbieta Biniecka
Rafał Czechowicz i Małgorzata Chrobaszczyk
Mirosław Orzeł i Klaudia Świstek
Tadeusz Tarczyński i Danuta Malada
Różaniec za zmarłych
- w trzeci wtorek miesiąca o godz.
17.30
fot. M.Pabis
„
Na Górce
”
- biuletyn Parafi i Podwyższenia Krzyża Świętego
w Krakowie Kurdwanowie
Redagują:
E. Biedrzycka-Wołek, B. Czerwińska,
M. Fortuna-Sudor, B. Grabowska (red.nacz),
ks. P. Kummer, R. Kurdybowicz, S. Lesiewicz,
ks. J. Mrowca, M. Powązka, E. Stadtmüller,
A. Tokarz, D. Waksmundzka.
Z Sakramentu Pokuty korzystać można:
W niedziele i święta –
20 minut przed każdą Mszą św.
W dni powszednie w godz.
6.30 – 7.30 i 18.00 do 18.30
Nabożeństwa Wielkiego Postu w naszym kościele:
Droga Krzyżowa - piątki, godz. 8, 16 - dla dzieci, 17, 19 - dla młodzieży.
Gorzkie Żale - niedziele, godz. 18
Kancelaria parafi alna
Od poniedziałku do piątku (z wyjątkiem pierwszego piątku miesiąca)
w godz.
9.00 – 10.00 i 16.00 - 17.30.
W soboty w godz.
9.00 – 10.00.
Kancelaria Parafi alna w czasie ferii zimowych i wakacji czynna jest wyłącznie
w poniedziałki i czwartki.
Biuletyn „Na Górce” jest redagowany bez hono-
rariów. Kontakt z redakcją: Kraków, ul. Witosa 9,
z dopiskiem: „Na Górce”
e-mail: na.gorce@wp.pl
adres strony internetowej naszej parafi i:
http://www.krakow-kurdwanow.parafi a.info.pl
adres e-mail:
kurdwanow_parafi a@poczta.wiara.pl
Księża pracujący w parafi i:
Ks. Jan Mrowca - proboszcz, ks. Jan Dziubek, ks. Krzysztof Główka,
ks. Mirosław Kubek, ks. Rafał Salawa.
2
Nr 5 (175)
Na Górce
16 grudnia 2012
Drodzy Czytelnicy !
Święta Bożego Narodzenia stały się częścią życia społecznego, wzruszającym przeżyciem tradycyj-
nym. Życzę każdemu, aby były czymś więcej niż jedynie folklorem, aby były okazją do umocnienia
wiary w to, że Bóg jest i jako Najwyższy, i jednocześnie jako Ojciec; z miłości do stworzeń zesłał
swojego Syna, prawdziwego Boga na ziemię, aby stał się Człowiekiem. To jest to: Bóg stał się
Człowiekiem.
Życzę entuzjazmu, radości płynącej z zadumy nad tą wiadomością. Życzę świeżej i dziecięcej ra-
dości! Niech ta radość zdynamizuje nasze życie w stronę ukochania Jezusa a wtedy będziemy dla
siebie, jako ludzie, lepsi.
Ks. Jan Mrowca, proboszcz
Ikona Bożego Narodzenia
mało wspólnego z tradycyjną szopką. Ra-
czej jest to traktat teologiczny zawierający
całą historię zbawienia, przedstawioną
przez sceny i symbole.
Na ikonie Bożego Narodzenia wiele się
dzieje. Całość podzielić możemy na trzy
poziomy. Pierwszy od góry jest poziomem
Ikona dziś jest obecna też w Kościele Ka-
tolickim, nie tylko w Kościołach Wschodu.
Stanowi ona wielkie doświadczenie modli-
twy dla osób wchodzących w świat ikony.
Oprócz ikon jednopostaciowych lub Maryi
z Dzieciątkiem, spotykamy ikony przed-
stawiające sceny z Biblii. Takim przykła-
dem jest ikona Bożego Narodzenia, która
przedstawia program zbawienia, jaki jest
realizowany poprzez Wcielenie Chrystu-
sa. Tajemnica Wcielenia jest wyrażeniem
Bożej miłości do człowieka. Możemy kon-
templować Boże Słowo złożone w żłobie.
Ikona jest oknem do rzeczywistości nad-
przyrodzonej. Jest czymś więcej niż obraz
religijny. Już w trakcie powstawania ota-
czana jest modlitwą, często czas pisania
ikony jest poprzedzony pewnym umar-
twieniem, postem i modlitwą. Zabierając
się do tworzenia ikony wzbudzamy własną
intencję oraz polecamy w modlitwie osobę,
dla której ikona powstaje. Ikona żyje od
samego początku, od chwili przygotowania
deski, gruntowania jej, a potem podczas
tworzenia postaci Świętych, czy scen
biblijnych.
Ikona Narodzenia Chrystusa jest przy-
kładem pokazywania przez bizantyjską
ikonografi ę bogactwa treści związanych
z tym wydarzeniem. Na ikonie musi być
zachowana wyrazistość znaków i symboli.
Przeważa barwa czerwona nawiązująca
do życia i męczeństwa. Złoto podkreśla
wyjątkowość i nadprzyrodzoność ikony,
jej Boski charakter.
Sceny na ikonie mówią o Bogu, choć cza-
sem jest przedstawiona tylko jedna osoba
święta. Tu zawsze dochodzi do spotkania
z Bogiem. Celem ikony jest zachwyt Bo-
giem.
Boże Narodzenie przedstawione jest tu w
sposób inny niż dotychczas spotykaliśmy
w szopkach w kościołach. Ikona ta ma
Ikona Bożego Narodzenia
,
w wykonaniu Barbary Grabowskiej
3
16 grudnia 2012
Na Górce
Nr 5 (175)
nieba, widzimy Aniołów, którzy symboli-
zują cały świat nadprzyrodzony, a tęcza u
szczytu ikony wskazuje na Boga obecnego
w Trójcy Świętej i schodzącego na Ziemię
do środkowej części ikony, gdzie w cen-
tralnej części rozgrywa się najważniejsze
wydarzenie. Tu widzimy scenę biblijną.
Rodzi się Dzieciątko w grocie – czeluści.
Pasterze są o tym wydarzeniu poinformo-
wani przez Aniołów. Do groty zmierzają
trzej Królowie z lewej strony. Maryja okry-
ta królewską purpurą spoczywa na cesar-
skim łożu, czerwonym, w centrum ikony
i wydaje się być tu najważniejszą osobą.
Tylko tęcza, znak przymierza z Bogiem,
wskazuje na światło z góry i obecność Dru-
giej Osoby Boskiej w centrum, pokazuje
na nadzwyczajność wydarzenia. Na ikonie
Maryja nie patrzy na Dziecko. Zwrócona
jest do nas, bo jest Matką wszystkich ludzi.
Jej oczy patrzą w nieskończoność, aby
zachować w sercu to wszystko, co stało
się Jej udziałem. Dziewica przypomina
płonący na Horebie krzew, w którym
odkrywamy tajemnicę Dziewicy, która
zrodziła Zbawiciela. Oto krzew płonący
na Horebie płonął, ale się nie spalał. Tak
i Maryja Dziewica zrodziła Syna i pozo-
stała Dziewicą. Dziewica nosi na sobie
trzy gwiazdy - jedną na głowie i dwie na
ramionach. Są one znakiem uświęcenia
przez całą Trójcę Matki Boga. Dzieciątko
owinięte jest na wzór całunu, leży Ono na
tle czarnej czeluści, piekielnej czeluści, co
wskazuje na najważniejsze sprawy zwią-
zane z Jego Narodzeniem, zwyciężenie
śmierci i grzechu poprzez mękę, śmierć
na Krzyżu i Zmartwychwstanie. Z Bożej
góry, z fi rmamentu wypływa światło, które
dociera do Dziecka. Niebiosa pochylają
się nad człowiekiem, nad ciemnościami
ludzkiego grzechu. To jedyne światło,
które może rozproszyć ciemność ludzkiego
grzechu. Jezus przychodzi, aby rozproszyć
mroki -
Ja Jestem światłością świata, kto
do mnie przychodzi, nie będzie chodził w
ciemności
. Obecne obok w grocie - czelu-
ści zwierzęta nawiązują do adorowania
Dzieciątka przez całą przyrodę. Z lewej
zdążający Trzej Królowie są symbolem
zmierzania całej ludzkości do Syna Bo-
żego. Z prawej idą prości pastuszkowie.
Tu pokazane, że Jezus narodził się dla
bogatych i biednych, dla wszystkich. Ma-
gowie reprezentują ludy pogańskie, ludy
będące poza Starym Przymierzem, które
zostały umiłowane przez Boga i wezwa-
ne do stołu. Chrystus jawi się jako Ten,
który od swojego narodzenia rozszerza
przymierze na wszystkie ludy. Później w
działalności publicznej Jezus to potwierdzi
–
wielu przyjdzie ze Wschodu i Zachodu i
zasiądą do stołu z Abrahamem
... Chrystus
narodził się w ciszy, w mrokach nocy.
Świadkami Jego narodzenia byli ludzie
prości i ci, którzy byli poza Izraelem,
oni zostali przyprowadzeni do Jezusa.
zaufać temu, czego nie potrafi ł zrozumieć
– tajemnicy. Wyobrażeniem wątpliwości
Józefa wobec tajemnicy jest niewielka
postać pasterza, który stoi przed nim.
Jest symbolem tych, którzy słuchają słowa
Bożego, lecz ziemskie zmartwienia, troski,
racjonalizm, sceptycyzm, sprawiają, że
Słowo to pozostaje w nich bezowocne. Pa-
sterz jest symbolem pogaństwa i czystego,
zamkniętego racjonalizmu. Odpowiedzią
Józefa na ludzką wątpliwość i racjonalizm,
czy też sceptycyzm jest krzew, który widać
obok. Józef w ten sposób wyraża swoje
zaufanie wobec Boga. Bóg potrafi dokonać
rzeczy niemożliwych, jak chociażby dać
życie roślinie, która wyrasta ze spalonej
ziemi. Owce, które pojawiają się na ikonie
wyrażają podziw dla dzieła Bożego, dzieła
narodzin Zbawiciela. Podziw dla Tajemni-
cy Wcielenia.
W dolnej części ikony zauważyć można
także dwie kobiety zajęte kąpielą dziecka.
Ta scena pochodzi z apokryfów. Pierwsza z
kobiet to akuszerka Salome, która niedo-
wierzała w dziewictwo Maryi. Uschnięta
ręka Salome podczas kąpieli Jezusa odzy-
skała zdrowie. Druga to Ewa – matka ro-
dzaju ludzkiego. Księga Rodzaju ukazuje
Ewę, jako tę, przez którą grzech wkracza
w ludzkie dzieje. Fakt kąpieli Bożego
Dziecka, gest czysto ludzki, potwierdza
rzeczywiste człowieczeństwo Chrystusa.
Jest jednocześnie symbolem chrztu.
Ikona Bożego Narodzenia posiada wielkie
bogactwo treści, które można zgłębiać
podczas jej kontemplacji.
Barbara Grabowska
W dolnej części ikony widać dwóch męż-
czyzn, krzew i niewielkie stadko owiec.
Józef siedzi pogrążony w medytacji.
Wyraża dramat człowieka, który staje
wobec tajemnicy. Józef nie poznał w pełni
Maryi, Jej tajemnicy, Jej wybrania. Musiał
Ulubiony zwyczaj świąteczny
Święta coraz bliżej. Już od połowy listopada w galeriach handlowych pojawiają się elementy świąteczne, bożona-
rodzeniowe. Ludzie są zabiegani, szukają prezentów dla najbliższych, robią ostatnie zakupy, chcą żeby wszystko
było perfekcyjne. Inni traktują święta jako możliwość spotkania się z rodziną, której nie widziało się przez długi
okres czasu. Są też tacy, którzy z utęsknieniem czekają na pierwszą gwiazdkę i już od rana przyklejają nosy do
szyb, by tylko ją ujrzeć.
Z okazji zbliżających się świąt Bożego Narodzenia, poprosiłam
moich rówieśników i starszych kolegów, by opowiedzieli o swoim
ulubionym świątecznym zwyczaju. Oto wybrane odpowiedzi:
Wigilii. Cała rodzina odchodzi od stołu zastawionego pysznymi
potrawami i zaczyna składać sobie życzenia; mama - tacie, babcia
dziadkowi i brat siostrze. Często spotykają się wtedy osoby, które
nie widziały się przez cały rok. Wspaniałe jest to, że każdy może
w tej przyjemnej chwili powiedzieć coś miłego drugiej osobie.
Myślę, że właśnie dlatego jest to mój ulubiony zwyczaj.
Dawid
:
Moim ulubiony zwyczajem bożonarodzeniowym jest ła-
manie się opłatkiem. Jest to najprzyjemniejszy moment podczas
4
Nr 5 (175)
Na Górce
16 grudnia 2012
Karol
:
Mój ulubiony świąteczny zwyczaj? Nie jest to tylko zwykłe
wręczanie sobie prezentów. Najlepsze w świętach jest to, że spoty-
kamy się całą rodziną przy jednym stole. Jemy te same dania, roz-
mawiamy o tych samych rzeczach, śmiejemy się do siebie. Rzadko
kiedy zdarza się, że wszyscy spotykają się w jednym miejscu,
o tej samej porze. Dlatego ten zwyczaj mi się tak bardzo podoba.
Patrycja
:
Zwyczaj świąteczny, który uwielbiam, to ubieranie
choinki. Cała rodzina uczestniczy w ozdabianiu drzewka. Czuć
atmosferę zbliżających się świąt. Nastrój staje się radosny. W po-
koju, gdzie stoi choinka, jest kolorowo i przyjemnie. Dzięki temu
zwyczajowi rodziny mogą spędzać więcej czasu ze sobą, śmiać
się, przebywać we własnym towarzystwie. Kolorowe drzewko jest
dla mnie symbolem Bożego Narodzenia, a ozdoby ściśle wiążą
się ze świętami.
Oliwia
:
Z niecierpliwością czekam na każde Boże Narodzenie.
Uwielbiam atmosferę panującą wokół tych świąt, spotykanie się
z rodziną, wspólne przyrządzanie potraw i obdarowywanie się
prezentami. Ale najbardziej podoba mi się zwyczaj rodzinnego
śpiewania kolęd. Uwielbiam moment, w którym wszyscy po
skończonym posiłku wyciągają śpiewniki i kartkują je w po-
szukiwaniu najpiękniejszych bożonarodzeniowych pieśni. Moją
ukochaną kolędą jest „Lulajże Jezuniu”. Wprawia mnie w stan
melancholii i zadumy, a kiedy przychodzi moment na tę pieśń,
śpiewam najgłośniej z całej rodziny.
Weronika
:
Czas przedświąteczny to dni, w których w sklepach
jest mnóstwo ludzi poszukujących prezentów dla bliskich. Sama
również lubię wybierać podarunki dla rodziny. Podoba mi się
uśmiech na twarzy każdego, kto otwiera swój pakunek z upomin-
kiem. Cieszę się, że jest ktoś, komu mogę sprawić przyjemność
tym małym gestem, który dla innych może dużo znaczyć. Gdy
przychodzi pora na to, bym otworzyła swój prezent, jestem szczę-
śliwa, że są na tym świecie osoby, które pragną sprawić, by na
mojej twarzy zagościł uśmiech.
Wypowiedzi zanotowała i opracowała
Gabriela Kostrzewa ucz. G. 35
8 grudnia – uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
W Roku Wiary ogłoszonym przez Ojca
Świętego Benedykta XVI istotnym będzie
przypomnienie jednego z fundamental-
nych dogmatów naszej wiary - Niepokala-
nego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny.
Długa jest tradycja kształtowania się tej
prawdy w dziejach ludzkości.
Maryja – Matka Jezusa, ze
względu na to, że jest On
Synem Bożym, nazwana jest
Matką Bożą, a ze względu na
swe dziewictwo – Najświętszą
Maryją Panną. Imię „Maryja”
było popularne w czasach
Jezusa i w języku aramejskim
oznaczało „Pani”. Dawną
polską pisownię tego imienia
„Maryja” odbiegającą od pi-
sowni dziś przyjętej „Maria”
- zachowano dla odróżnienia, że w tym
wypadku chodzi o Matkę Jezusa.
Maryja urodziła się z małżeństwa poboż-
nych rodziców: Anny i Joachima. Niepo-
kalane Poczęcie jest szczególną tajemnicą
wiary i jest świętem adwentowym. Maryja
jest wyjątkowym dziełem Boga, bo jest „ła-
ski pełna”. Zgodnie z Bożą ekonomią zba-
wienia Bóg zachował Najświętszą Marię
Pannę od zmazy grzechu pierworodnego
i innych grzechów. Uczynił tak ze względu
na godność Matki Zbawiciela, boskość
Jego Osoby i przyszłe zasłu-
gi. Płynące z wiary przeko-
nanie, że Matka Jezusa jest
w pełni święta, nieskażona
żadnym grzechem znajduje
potwierdzenie w Ewangelii
św. Łukasza, w pozdrowie-
niu Archanioła Gabriela.
Ojcowie Kościoła tłumaczą,
że jest Ona najczystsza,
nieskalana, nietknięta grze-
chem, jest nową Ewą. Z
biegiem czasu przekonanie
to coraz bardziej konkretyzowano. Ma-
ryja w swoim życiu nie popełniła żadnego
grzechu, została wolą Boga zachowana
od grzechu pierworodnego ciążącego na
każdym człowieku. Ogół chrześcijan nigdy
tego nie kwestionował. To przekonanie
o dziewictwie Matki Jezusa znajduje
świadectwo w najstarszych wyznaniach
wiary, które nazywają Ją Panną, zawsze
Dziewicą, Świętą Panną, całą świętą.
Sobór efezki w 431 roku ogłosił, że Jezus
Syn Boży: „dla nas ludzi i dla naszego zba-
wienia zstąpił z nieba i za sprawą Ducha
Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i
stał się człowiekiem”. W tym znaczeniu
jest Maryja Matką Bożą.
Święto Jej Poczęcia, nazwane świętem
Niepokalanego Poczęcia, datuje się w
Kościele już od IX wieku. Maryja jest nie-
pokalana, ponieważ Bóg wybrał ją od stwo-
rzenia świata na Matkę Swego Syna. Sama
nazwała siebie „Służebnicą Pańską”, zgo-
dziła się na współodkupienie ludzkości i
nigdy najmniejszym grzechem nie obraziła
Boga. W swym życiu pełnym trudności ni-
gdy się nie zachwiała, nie zwątpiła, nawet
w momencie Golgoty. Maryja nigdy nie
oddaliła się od Boga, miała oczy zawsze
zwrócone ku Panu, aby spełniać każdą
Jego wolę. Od początku była obdarzona
łaskami Ducha Świętego, cieszyła się
5
[ Pobierz całość w formacie PDF ]