Kultury in vitro zastosowanie, kultury in vitro
[ Pobierz całość w formacie PDF ]u Kultury in vitro
u Praktyczne zastosowanie
u Kultury in vitro - zalety
u Sposób uzyskiwania materiału do badań techniką kultur in vitro posiada szereg istotnych zalet takich jak:
u zapewnia większą jednorodność badanego materiału oraz uzyskanie dużych ilości roślin w krótkim czasie,
u warunki sterylne umożliwiają śledzenie metabolizmu podawanych egzogennie substancji w roślinach, pozwalają eliminować wpływ mikroorganizmów na wartości mierzonych parametrów fizjologicznych w roślinach,
u Kultury in vitro - zalety
u Sposób uzyskiwania materiału do badań techniką kultur in vitro posiada szereg istotnych zalet takich jak:
u w naczyniach hodowlanych wegetacja kultur odbywa się w lepiej regulowanych i stabilizowanych warunkach w porównaniu z warunkami zewnętrznymi,
u pozwala na uniezależnienie się od pory roku oraz określanie i regulowanie warunków hodowli,
u Kultury in vitro - zalety
u Sposób uzyskiwania materiału do badań techniką kultur in vitro posiada szereg istotnych zalet takich jak:
u pozwala selekcjonować linie o podwyższonej odporności na herbicydy, pestycydy i inne środki ochrony roślin, co jest znacznie tańsze niż selekcja w warunkach polowych,
u umożliwia badanie procesów fizjologicznych takich jak reakcję na stresy, komunikację międzykomórkową, sekrecję różnych związków do środowiska.
u Kultury in vitro - zalety
u Sposób uzyskiwania materiału do badań techniką kultur in vitro posiada szereg istotnych zalet takich jak:
u kultury in vitro zyskują coraz większe znaczenie w pracach hodowlanych, których celem jest otrzymywanie nowych, korzystnych dla człowieka genotypów roślin .
u Ziemniak
u Kultury tkankowe ziemniaka.
u Kultury tkankowe ziemniaka.
u Eksplantaty pobiera się ze stożków wzrostu, bulw, wierzchołków korzeni i kalusa.
u Najłatwiej otrzymać można rośliny wolne od wirusów i dobrze ukorzeniające się z merystemów.
u Wzrost wszystkich merystemów zależy od odmiany, stanu fizjologicznego warunków uprawy a następnie warunków hodowli in vitro.
u Izolowany merystem nie powinien być większy niż 0,7 mm ani mniejszy niż 0,3 mm.
u Powinien mieć zawiązek liścia ponieważ wtedy łatwiej ukorzenia się.
u Ziemniak w kulturze in vitro
u Kultury tkankowe ziemniaka.
u Uzyskuje się tą drogą rośliny ziemniaka wolne od wirusów X i S oraz V i M.
u Łatwość usuwania wirusa zależy nie tylko od niego samego ale także od szczepu, stąd biorą się często różnice w usuwaniu tego samego wirusa.
u Otrzymane roślinki ziemniaka ukorzenia się i przenosi się na nową pożywkę średnio co miesiąc.
u Obniżenie temperatury otoczenia pozwala na wydłużenie tego okresu.
u Otrzymane z merystemów roślinki testuje się na obecność wirusów a wolne od tych patogenów służą jako źródło wycinków pędów, które można ukorzeniać i przeznaczać do hodowli w glebie lub w dalszym ciągu namnażać in vitro.
u Mikrobulwy ziemniaka uzyskane w kulturach in vitro
u Mikrobulwy ziemniaka uzyskane w kulturach in vitro
u Kultury tkankowe warzyw i roślin przemysłowych.
u Kultury tkankowe warzyw i roślin przemysłowych.
u Najwcześniejsze badania w tej grupie roślin przeprowadzono na marchwi (Daucus carota).
u Kultury tkankowe z kalusa marchwi, korzeni pomidora i kapustnych pozwoliły otrzymać ukorzenione pędy.
u Z kolei liście i ich fragmenty pozwoliły na zregenerowanie roślin z rodziny psiankowatych a z pylników otrzymano rośliny kapusty pastewnej i rośliny buraka.
u Z nerwów liściowych regenerowano kapustę brukselkę.
u Z róży kalafiora regenerowano roślinę kalafiora.
u Natomiast z merystemu wierzchołkowego otrzymano czosnek a z kwiatostanów cebuli otrzymano rośliny cebuli.
u Fragmenty korzenia marchwi w kulturze in vitro
u Kalus marchwi
u Kultury tkankowe warzyw i roślin przemysłowych.
u Bardzo zaawansowane są badania nad następującymi roślinami z tej grupy: Beta vulgaris (burak zwyczajny), Lactuca sativa (sałata siewna), Brassica napus (rzepak), Brassica oleracea (kapusta warzywna), Raphanus sativus (rzodkiew zwyczajna), Sinapsis alba (gorzyca biała), Cucurbita pepo (dynia), Allium cepa (cebula), Asparagus officinalis (szparag lekarski), Pisum sativum (groch), Solanum tuberosum (ziemniak), Daucus carota (marchew)i wiele innych.
u Burak cukrowy w kulturach in vitro
u Kultury in vitro Brasica
u Kultury tkankowe storczyków.
u Kultury tkankowe storczyków.
u Czynnikami ograniczającymi rozmnażanie storczyków są budowa kwiatu utrudniająca zapylenie i kiełkowanie nasion tylko w obecności symbiotycznych grzybów.
u Kultury in vitro zarodków pozwalają na otrzymanie roślin z nasion, które na skutek niesprzyjających czynników zewnętrznych i wewnętrznych słabo kiełkują tak jak to jest właśnie u storczyka.
u Kiełkujące zarodki storczyka tworzą najpierw tzw. Protokormy przypominające przedrośla roślin niższych.
u Dopiero na nich wyrastają pędy.
u Powstawaniu protokormów często towarzyszy narastanie tkanki kalusowej, którą można wykorzystać do otrzymywania roślin tych odmian, które słabo zawiązują nasiona, lub których nasiona źle kiełkują.
u Kultury tkankowe storczyków.
u Kultury in vitro merystemów storczyków pozwoliło na szybkie namnażanie wegetatywne tych roślin bez konieczności kiełkowania ich nasion.
u Merystemy pochodzą zwykle z protokormów z których wyrastają pędy.
u Tam gdzie mamy tylko jeden merystem wierzchołkowy podjęto z powodzeniem próbę wykorzystania do namnożeń małych okrytych łuską pąków na pędzie kwiatostanowym.
u Storczyk w kulturze in vitro
u Storczyk w kulturze in vitro
u Kultury tkankowe w uprawie roślin ozdobnych.
u Kultury tkankowe w uprawie roślin ozdobnych.
u Goździki - izolując wierzchołek wzrostu doprowadzono do wytworzenia u jego podstawy tzw. wieloroślinki czyli wielu pędów bocznych.
u Z tych odgałęzień każdy oddzielony pęd tworzy nową roślinkę.
u Ten sposób pozwala więc na szybkie otrzymanie niezliczonej liczby roślin potomnych o cechach roślin wyjściowych.
u Goździk pyszny w kulturze in vitro
u Kultury tkankowe w uprawie roślin ozdobnych.
u Chryzantemy – opracowane metody pozwalają na masowe rozmnażanie chryzantem w warunkach in vitro z części kwiatostanów.
u Podobnie kultury in vitro pąków wierzchołkowych i wycinków węzłów z pąkiem pozwalają na długie przechowywanie cennych odmian na małej powierzchni.
u Kultury tkankowe w uprawie roślin ozdobnych.
u Gerbery – opracowano najpierw metodę uzyskania gerbery z izolowanych nerwów liści a następnie z wierzchołków pędów, koszyczków kwiatowych i młodych kwiatostanów.
u Otrzymywanie sterylnych kultur sprawia tu duże trudności ponieważ eksplantaty są pokryte włoskami, które utrudniają sterylizację.
u Kultury tkankowe w uprawie roślin ozdobnych.
u Anturium – uzyskano rośliny z kalusa wyrosłego z fragmentów blaszki liściowej a następnie organogenezę uzyskano tylko z fragmentów blaszki liściowej.
u Pozwoliło to jednocześnie na zapewnienie genetycznej stabilności materiału co było utrudnione w przypadku roślin z kalusa.
u Kultury tkankowe w uprawie roślin ozdobnych.
u Pelargonia – rośliny takie można otrzymać z merystemów wierzchołkowych, są one wolne od patogenów i rosną bujniej i lepiej kwitną.
u Etapy rozmnażania pelargonii w kulturach in vitro
u Kultury tkankowe w uprawie roślin ozdobnych.
u Lilia - na pożywce z dodatkiem auksyn i cytokinin mnożą się cebulki z których wyrastają małe listki.
u Pędy mnożą się w czasie kolejnych subkultur a otrzymane rośliny z pędów przybyszowych i bocznych są podobne dp roślin macierzystych.
u Kultury tkankowe w uprawie roślin ozdobnych.
u Frezja – tworzenie się przybyszowych pędów z milimetrowych odcinków łodyg wywołano przez kilkunastogodzinne moczenie w płynnej pożywce z dodatkiem auksyny a następnie przez przeniesienie eksplantatów na pożywkę z cytokininą.
u Kultury tkankowe w uprawie roślin ozdobnych.
u Kosaciec – otrzymano rośliny z wycinków łodyg rosnących na pożywce z auksyną a potem przeniesienie na pożywkę z cytokininą na której lepiej rozwijają się pędy.
u Kultury tkankowe w uprawie roślin ozdobnych.
u Hiacynty – otrzymano rośliny z fragmentów łusek.
u Kultury tkankowe w uprawie roślin ozdobnych.
u Do chwili obecnej lista roślin ozdobnych rozmnażanych w kulturach in vitro wzbogaciła się o szereg innych takich jak np. paprocie, narcyzy, mieczyki, amarylisy, cyklameny, dalie, margerytki itd.
u Uwalnianie narcyzów od wirusów z wykorzystaniem kultur in vitro
u Irysy w kulturach in vitro
u Amarylis w kulturze in vitro
u Zastosowanie kultur tkankowych w uprawie drzew i krzewów.
u Zastosowanie kultur tkankowych w uprawie drzew i krzewów.
u Kultury tkankowe u roślin drzewiastych mogą posłużyć jako dodatkowy sposób rozmnażania wegetatywnego o ile tylko jest to ekonomicznie uzasadnione. W tym celu wykorzystuje się kultury:
u - merystemów
u - tkanki przyrannej (kalusa)
u - pylników lub ziaren pyłku
u - zawiązków kwiatów
u Zastosowanie kultur tkankowych w uprawie drzew i krzewów.
u Zastosowanie kultur tkankowych w uprawie drzew i krzewów.
u Dotychczas uzyskano w kulturach i vitro wzrost między innymi takich roślin jak: Salix kaprea (wierzba iwa), Syringa vulgaris (lilak pospolity), Betula verrucosa (brzoza brodawkowata), Prunus amygdalus (migdałowiec), Tilia americana (lipa amerykańska), Eucalyptus bancrofti (eukaliptus), Ulmus camprestis (wiąz), Albies balsamea (jodła balsamiczna)i wielu innych .
u Zastosowanie kultur tkankowych w sadownictwie.
u Zastosowanie kultur tkankowych w sadownictwie.
u Materiałem służącym najczęściej jako źródło merystemów są jednoroczne przyrosty w stanie spoczynku.
u Od momentu zbioru do izolowania merystemów gałązki pozostają w chłodni w temperaturze około 4oC.
u Niekiedy pobiera się eksplantaty z pąków aktywnych.
u Merystem pobiera się wtedy z rozwijających listki pąków.
u W ten sposób udało się otrzymać kultury in vitro wielu roślin sadowniczych takich jak między innymi: jabłonie, grusze, brzoskwinie maliny, jeżyny, porzeczki, agrest, podkładki jabłoni i winorośli itd.
u Prunus w kulturze in vitro
u ...
[ Pobierz całość w formacie PDF ]