Kuchnia cieszyńska, 01 - inf . podstawowe
[ Pobierz całość w formacie PDF ]Kuchnia cieszyńska
Kuchnia ziemi ciesźyńskiej nie była jednoliśa. Inaczej żywili się górale beskidzcy, inaczej chłopstwo i gazdowe na "dolinach", a jeszcze inaczej mieszkańcy Ciesźyna czy Bielska. Nie bez znacźenia dla tradycji pozostało krzyżowanie się wpływów kulinarnych z wielu stron: słowackich, czeskich, włoskich, austriackich i niemieckich. Przez wieki w kuchni regionu cieszyńskiego dominowały potrawy pochodzenia roślinnego. Były to przede wszystkim dania ze zbóż i warzyw. Zboża mielono na grubą mąkę z otrębami. Z mąki pszennej przyrządźono ciasto drożdżowe, babki "kołacze", a w żytniej, jęczmiennej i owsianej wypiekano chleb. Gotowano też gaţusźki /kluski/ i smażono "amolety" /naleśniki/.Jadano również kasźe. Kiedy w XIX wieku pojawiały się na Śląsku Cieszyńskim ziemniaki szybko zyskały miano pożywienia codziennego. Pierwotnie tylko je pieczono /w popiele drzewnym, w ognisku, w rurze pieca kuchennego/. Następnie spożywano je całe, bez okrasy, później z mlekiem lub maślanką. Ziemniaki stanowiły dodatek do zup. Pozostałe z obiadu zjadano na wieczerzę jako bszkorupki" /przysmażone na smalcu/. Popularne byţy też placki ziemniaczane, polane masłem lub miodem albo posypane cukrem. Warzywa spożywano najczęściej gotowane lub kiszone, czasem przypiekane na blasze, albo pieczone w piekarniku. Mięso jadano rzadko. Częściej spożywały je rodziny hodujące trzodę chlewną na ubój.
MM
... [ Pobierz całość w formacie PDF ]